เรื่องเด็ดเกร็ดเกษตร
แนวเทือกเขาทั้งด้านตะวันออกและตะวันตกทำให้มีพืชที่สามารถปลูกได้หลายชนิด ทั้งพืชเศรษฐกิจสำคัญ เช่น ข้าว ข้าวโพด อ้อย มันสำปะหลัง มะม่วง และพืชผักต่างๆ รวมทั้งพืชท้องถิ่นที่มีคุณลักษณะเฉพาะตัวเช่น ทุเรียนหลงลับแล หลินลับแล สับปะรดห้วยมุ่น ใบตองกล้วยตานี เมล็ดแมงลัก มะม่วงหิมพานต์ มะปราง มะยงชิด นอกจากนี้สวพ. 2 ยังมีนโยบายพัฒนาพืชสมุนไพร และพืชเครื่องเทศ เพื่อนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุดและพัฒนาเป็นพืชเศรษฐกิจให้ได้
นายวีรวัฒน์ นิลรัตนคุณ ผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการผลิตพืชที่เหมาะสมกับพื้นที่ภาคเหนือตอนล่าง สวพ. 2 กล่าวว่า ปัจจุบันมีการกำหนดแนวทางการพัฒนาพืชท้องถิ่นออกเป็น 3 ด้าน คือ การวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตเฉพาะพื้นที่ การพัฒนาเกษตรกรและกลุ่มเกษตรกร และการพัฒนาแหล่งผลิต โดยการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตเฉพาะพื้นที่จะเน้นการวิจัยแบบเกษตรกรมีส่วนร่วม เพื่อให้ได้เทคโนโลยีที่มีความเหมาะสมเฉพาะพื้นที่ตามความจำเป็นของแต่ละพืช
ขณะเดียวกันก็จะดำเนินการพัฒนาตลอดห่วงโซ่การผลิต ตั้งแต่การผลิตจนถึงการตลาดและแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่า รวมถึงพัฒนาเกษตรกรเพื่อให้เกิดความยั่งยืน และเกษตรกรสามารถพัฒนาการผลิตพืชให้สอดคล้องกับสภาวะแวดล้อมและการตลาดที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาได้ สวพ. 2 มุ่งที่จะพัฒนาเกษตรกรให้เป็นสมาร์ทฟาร์มเมอร์ คือ มีองค์ความรู้ทางด้านการผลิตพืชที่เป็นวิทยาศาสตร์ สามารถนำหลักวิชาการและภูมิปัญญาท้องถิ่นมาปรับใช้ร่วมกัน มีการจัดตั้งเกษตรกรต้นแบบและแปลงต้นแบบในพื้นที่เพื่อขยายผลให้กับเพื่อนเกษตรกรในพื้นที่ การพัฒนาแหล่งผลิตเพื่อให้การผลิตพืชเป็นไปอย่างยั่งยืน พร้อมส่งเสริมให้เกษตรกรผลิตพืชตามหลักเกษตรดีที่เหมาะสม (GAP) ซึ่งจะทำให้ผู้บริโภคมีความมั่นใจในคุณภาพและความปลอดภัยมากยิ่งขึ้น
นายวีรวัฒน์ นิลรัตนคุณ ผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดการผลิตพืชที่เหมาะสมกับพื้นที่ภาคเหนือตอนล่าง สวพ. 2 กล่าวว่า ปัจจุบันมีการกำหนดแนวทางการพัฒนาพืชท้องถิ่นออกเป็น 3 ด้าน คือ การวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตเฉพาะพื้นที่ การพัฒนาเกษตรกรและกลุ่มเกษตรกร และการพัฒนาแหล่งผลิต โดยการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีการผลิตเฉพาะพื้นที่จะเน้นการวิจัยแบบเกษตรกรมีส่วนร่วม เพื่อให้ได้เทคโนโลยีที่มีความเหมาะสมเฉพาะพื้นที่ตามความจำเป็นของแต่ละพืช
ขณะเดียวกันก็จะดำเนินการพัฒนาตลอดห่วงโซ่การผลิต ตั้งแต่การผลิตจนถึงการตลาดและแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่า รวมถึงพัฒนาเกษตรกรเพื่อให้เกิดความยั่งยืน และเกษตรกรสามารถพัฒนาการผลิตพืชให้สอดคล้องกับสภาวะแวดล้อมและการตลาดที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาได้ สวพ. 2 มุ่งที่จะพัฒนาเกษตรกรให้เป็นสมาร์ทฟาร์มเมอร์ คือ มีองค์ความรู้ทางด้านการผลิตพืชที่เป็นวิทยาศาสตร์ สามารถนำหลักวิชาการและภูมิปัญญาท้องถิ่นมาปรับใช้ร่วมกัน มีการจัดตั้งเกษตรกรต้นแบบและแปลงต้นแบบในพื้นที่เพื่อขยายผลให้กับเพื่อนเกษตรกรในพื้นที่ การพัฒนาแหล่งผลิตเพื่อให้การผลิตพืชเป็นไปอย่างยั่งยืน พร้อมส่งเสริมให้เกษตรกรผลิตพืชตามหลักเกษตรดีที่เหมาะสม (GAP) ซึ่งจะทำให้ผู้บริโภคมีความมั่นใจในคุณภาพและความปลอดภัยมากยิ่งขึ้น
