การทำงาน “สถาปนิก” ของคุณอ็อบนั้นเครียดมาก เพราะต้องแบกความรับผิดชอบและความคาดหวังของลูกค้า การมาทำสวนของคุณอ็อบจึงเป็นการพักผ่อน เป็นงานอดิเรก คุณอ็อบรู้สึกปลอดโปร่ง โล่งสบาย คลายเครียดมากที่มาที่สวนลิงปลูกนี้ การมาทำสวนทำให้มีสมาธิ แค่ได้ปรุงดิน เตรียมดิน เพาะเมล็ด ค่อย ๆ เอาต้นไม้ที่เพาะลงปลูก ก็ทำสมาธิไปด้วยแล้ว มันทำให้ใจสบายขึ้นเยอะมาก แล้วยิ่งได้เห็นพืชผลที่ปลูกเจริญเติบโตนั่นคือความสุขเต็มร้อยของคุณอ็อบ

การทำการเกษตร ใจต้องรักก่อน รักแล้วก็ทำทันที หมายความว่าคิดอยากจะทำอะไรลงมือเลย ไม่ต้องมีพื้นที่ใหญ่ ๆ ก็ได้ พื้นที่แค่ 2 เมตรคูณ 2 เมตร ก็สามารถปลูกผักได้แล้ว คุณอ็อบเริ่มด้วยการปลูกทุกสิ่งทุกอย่างในพื้นที่ที่มี ไม่จำเป็นว่าการทำสวนจะต้องเป็นสวนที่ใหญ่โตอะไร แล้วก็มาจัดสรรเวลาว่าทำอย่างไรให้การทำสวนมันเบาแรงที่สุด ใช้เทคโนโลยีเข้าช่วยได้ยังไงบ้าง โดยของคุณอ็อบจะมีระบบให้น้ำอัตโนมัติ ให้ปุ๋ยอัตโนมัติ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องจัดการความคิดตัวเองก่อนว่าอยากจะให้อะไรกับต้นไม้ เมื่อจัดการความคิดตัวเองได้แล้ว รู้แล้วว่าต้นไม้ต้องการอะไร ก็ไปจัดระบบตรงนั้น แล้วก็เข้ามาดูแลเขา ทำไปท้อได้แต่ไม่ถอย ทำงานให้สนุกและมีความสุขกับมัน

คุณศรุชา กุลกนกพัฒนา หรือคุณอ็อบ สถาปนิกวัย 40 ปี จบสถาปัตยกรรมศาสตร์จากมหาวิทยาลัยรังสิต และทำงานเป็นสถาปนิกจนถึงปัจจุบัน คุณอ็อบทำงานจนสักพักหนึ่ง พอถึงเวลานึงแล้วก็เริ่มอยากจะกลับมาหาธรรมชาติ เพราะเวลาทำงาน นอนน้อย อดนอนบ่อย ๆ จากที่ไม่เคยเจ็บไข้ได้ป่วย ก็เป็นภูมิแพ้ จากที่ตอนอยู่ต่างจังหวัดไม่เคยเป็นอะไรเลย ก็เริ่มไม่สบาย ก็เลยนึกถึงการปลูกผัก เพราะอยู่กรุงเทพฯ ซื้อกินตลอด และที่บ้านมีพื้นที่เล็ก ๆ อยู่ ก็เริ่มปลูกผักในกระถาง แล้วบังเอิญว่าบ้านที่อยู่น่าจะเป็นทิศที่ดี คือ ทิศตะวันออก ตื่นเช้ามาหน้าบ้านจะมีแดด แล้วการปลูกผักในทิศตะวันออกมันสำเร็จง่ายมาก ก็เลยมีความรู้สึกว่าเราปลูกเก่ง ก็เลยชอบปลูกผัก โดยเริ่มจากปลูกผักสวนครัว ซื้อซองเมล็ดพันธุ์ ซองละ 5 บาท 10 บาท แล้วคุณอ็อบก็ปลูกมาเรื่อย ๆ บังเอิญเป็นช่วงเวลาที่บริษัทที่ทำงานอยู่ขยับขยาย คุณอ็อบจึงจะหาพื้นที่ที่อยู่ละแวกบ้านเพื่อสร้างโกดัง ก็มาเจอที่แปลงนี้ แล้วเจ้าของที่เขาแบ่งขายให้ ก็เลยตัดสินใจซื้อโดยที่เรายังไม่ได้ดูอะไรเลย เพราะคุณอ็อบเป็นคนคิดเร็วทำเร็ว พอซื้อมาแล้วก็เปลี่ยนใจไม่ทำแล้วโกดัง เพราะว่าด้วยทำเลที่ตั้งสภาพแวดล้อมมันเป็นสวน เป็นป่า ไม่ควรมีโกดังมาอยู่ในพื้นที่นี้ ก็เลยเปลี่ยนใจว่าไหน ๆ ก็ชอบปลูกต้นไม้แล้ว ก็จะเปลี่ยนพื้นที่แปลงนี้มาปลูกผักไปเลยก็แล้วกัน อยากจะกินอะไรก็ปลูกไป เอามาทดลองปลูกให้หมด มันก็มีหลายอย่างที่สำเร็จ หลายอย่างที่ล้มเหลว หลายอย่างที่ไปต่อได้ โดยที่การปลูกผักบนพื้นที่นี้ คุณอ็อบไม่คิดถึงเรื่องรายได้เลย เพราะมีงานประจำทำที่มั่นคงอยู่แล้ว คิดแค่ว่าจะปลูกผักปลูกผลไม้ต่อยอดความสุขให้ตัวเองอย่างเดียว เมื่อเหลือก็แบ่งปันไป

แรกเริ่มคุณอ็อบปลูกมะเดื่อฝรั่ง เพราะเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ไปสวนเพื่อนที่ปากช่องแล้วไปเจอมะเดื่อฝรั่ง ซึ่งก่อนหน้าไม่เคยกินและไม่รู้จักด้วย พอไปถึงบ้านเพื่อน เพื่อนก็เด็ดผลมาให้กิน ก็บอกเขาว่าอร่อย แต่หาซื้อที่ไหนไม่ได้ ถ้าอยากกินก็ต้องมาสวนเพื่อนที่ปากช่อง ก็เลยเอามาปลูก ซื้อมาปลูก 3 ต้น ที่ริมรั้วบ้าน และปลูกได้สำเร็จด้วย คุณอ็อบเลยฮึกเหิมว่าทำได้ ก็เลยสร้างโรงเรือนขนาด 10 X 30 เมตร ปลูกมะเดื่อฝรั่งล้วน ๆ แล้วก็ทำให้รู้ว่าทำไมไม่มีขาย เพราะการปลูกและการดูแลต้นมะเดื่อฝรั่งนั้นยากมาก ทั้งบอบบางและอ่อนแอ ถ้าเก็บตอนไม่สุกก็ไม่อร่อย อยากอร่อยต้องปลูกกินเอง จึงเป็นจุดเริ่มต้นของการปลูกมะเดื่อฝรั่งที่สวนลิงปลูกแห่งนี้ และที่คุณอ็อบให้ชื่อว่าสวนลิงปลูก เพราะคุณอ็อบเกิดปีลิง .... สวนลิงปลูก ก็คือ สวนคุณอ็อบปลูกนั่นเอง

ตอนนี้พื้นที่สวนลิงปลูกของคุณอ็อบมีทั้งหมด 3 งาน 300 ตารางวา แบ่งง่าย ๆ คือด้านหน้าเอาไว้ปลูกผักสวนครัว อีกด้านหนึ่งว่างไว้ทำประโยชน์ในอนาคต ซึ่งจะทำอะไรยังไม่รู้แต่เก็บไว้ก่อน อีกด้านหนึ่งเป็นพืชที่เป็นไม้เลื้อย เมื่อก่อนเคยเป็นเสาวรส พอเป็นเสาวรสไม่สำเร็จ ก็เป็นฟักทอง พอปลูกฟักทองพื้นที่น้อย จึงเปลี่ยนมาเป็นองุ่น ผลผลิตสวยระดับหนึ่งแต่ไม่ทันกระรอก เลยรื้อออกแล้วปลูกอย่างอื่นแทน แล้วก็จะมีโรงเรือนใหม่ที่เพิ่มขึ้นมาอีกโรงเรือนหนึ่ง คือ โรงเรือนฟักทอง เพราะว่าดูแลง่าย ไม่ยุ่งยาก มันโตได้ด้วยตัวของมันเอง และด้านหลังเป็นคอกไก่ แล้วก็โรงเก็บปุ๋ย นอกจากนั้นยังมีมัลเบอร์รี่ ได้พันธุ์มาจากเชียงใหม่ พี่ที่รู้จักของคุณอ็อบให้พันธุ์มา ไปชิมที่สวนเขาที่เชียงใหม่แล้วอร่อยจึงตัดกิ่งมาปัก เกิดก็เกิด ไม่เกิดก็ตายก็ปักปลูกใหม่ แค่ปักก็ได้แล้ว

สำหรับการปลูกมะเดื่อฝรั่งนั้นคุณอ็อบบอกว่า จะว่ายากก็ยาก ว่าง่ายก็ง่าย ถ้าเข้าใจกันแล้วปลูกสุ่มสี่สุ่มห้าก็ขึ้น มะเดื่อฝรั่งเป็นไม้ยืนต้น แต่เป็นไม้เนื้ออ่อน ดังนั้นการเพาะพันธุ์เขาง่ายมาก เพราะว่าชำตอนเกิดหมดแล้ว พอได้ต้นพันธุ์มาแล้ว จากต้นเล็ก ๆ ใช้เวลาแค่สี่เดือนเขาก็ให้ผลผลิต กิ่งไหนที่เค้ายืดออกมามีใบ ตรงใบนั้นติดลูกออกมาเลย แล้วเขาจะใช้เวลาอีก 4 เดือนในการสุก ในหนึ่งปีจะเก็บมะเดื่อฝรั่งได้ 2 รอบ

การปลูกพืชของคุณอ็อบทำแบบเกษตรอินทรีย์ทั้งหมด อยากกินแบบไหน ทำแบบนั้น ตนเองไม่อยากกินเคมี จึงไม่ใช้สารเคมี เรื่องแมลงต่าง ๆ ถือเป็นปัญหาหนักที่สุด ตอนนี้ที่สวนใช้ปุ๋ยอยู่สองแบบ คือ ปุ๋ยหมัก นำขี้วัว ใบไม้ มาหมักให้เป็นปุ๋ย เสร็จแล้วก็นำไปใส่ดิน ปุ๋ยที่สองคือฉีดพ่นทางใบ ปุ๋ยที่ใช้ฉีดพ่นทางใบ จะใช้ปุ๋ยปลาทะเล เอาปลาทะเลมาหมักแล้วก็พ่นทางใบ โดยทั้งสองอย่างนี้ทำเอง ใช้ได้ดี ปลอดภัย และไม่เหนื่อยที่จะทำ

จากที่สวนลิงปลูกตั้งใจปลูกผักผลไม้เป็นงานอดิเรกเท่านั้น แต่เมื่อผลผลิตมีจำนวนมากกว่าที่จะกิน คุณอ็อบจึงเปิดเพจขาย แต่ก่อนที่จะไปขายหน้าเพจ คุณอ็อบขายในหมู่บ้านก่อน เพราะว่าบ้านของคุณอ็อบอยู่ในหมู่บ้านที่มีกรุ๊ปไลน์มาร์เก็ต ก็บอกลูกบ้านในกรุ๊ปไลน์ว่าวันนี้มีผักบุ้ง 10 กำมี ผักกาด มีผลไม้ แค่แบ่งในหมู่บ้านก็หมดแล้ว ก็เลยไม่ได้มีปัญหาเรื่องการขายเท่าไหร่ เพราะว่าของน้อย

นอกจากนั้นยังมีผลิตภัณฑ์แปรรูปด้วย อย่างมะเดื่อฝรั่ง ช่วงไหนที่ขายผลสดจะวุ่นวาย เพราะว่าเมื่อเก็บมาแล้วต้องไปส่งเลย ไม่เช่นนั้นผิวเขาจะช้ำ ไม่สวย ไม่น่าทาน ก็จะเอามาอบแห้งทำเป็นมะเดื่อฝรั่งอบแห้ง ส่วนใบเขาจะมีกลิ่นหอม แล้วมันมีประโยชน์เยอะ ก็เอามาทำชาใบฟิก หรือชามะเดื่อฝรั่งได้อีก

คุณอ็อบ - คุณศรุชา กุลกนกพัฒนา ฟาร์ม.สวนลิงปลูก ที่อยู่.3/14 ซอยบางอ้อ 2 ตำบลไทรม้า อำเภอเมืองนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี 11000 FB.สวน ลิง ปลูก Monkey Plant