"กิตติพงศ์ กีรติเตชะนันท์ : มิลค์กี้ เห็ดยักษ์แดนหิมาลัย ขายได้โลละ 1,000"

คุณกิตติพงศ์ทำเห็ดมิลค์กี้มา 4 ปี สิ่งที่เขาได้เลยคือได้อยู่กับตัวเอง ได้ค้นพบตัวเองได้รู้ว่าเกิดมาทำไม และได้คำตอบว่าเกิดมาเพื่อสร้างความสุขให้ตัวเอง ทุกวันนี้คุณกิตติพงศ์อยู่กับคุณพ่อคุณแม่ เขามีความสุขที่ได้ดูแลท่าน มีเวลาให้ท่าน ท่านอยากไปไหน เขาก็สามารถพาไปได้ เพราะวันนี้เขาไม่ได้เกิดมาเพี่อทำงานอย่างเดียว แต่สิ่งหนึ่งที่ได้คือ ได้ชีวิตตนเอง และได้ครอบครัวกลับมา วันจันทร์ไม่ต้องตื่นเช้า ไม่ต้องวุ่นวาย ได้อยู่กับเห็ด ถึงแม้จะเจอผู้คนน้อยลง แต่ได้มิตรภาพเพิ่มมากขึ้น ได้ทำอะไรใหม่ๆ ไม่ซํ้าซากจำเจ เขาได้ทดลองเพาะเห็ดแบบใหม่ และสนุกกับมัน มันคือคุณสมบัติของเขาเองที่อยากจะรู้อยากจะเห็นอีกมากมาย เขาเชื่อว่าวันนี้ยังมีอะไรบนโลกนี้ที่ไม่รู้อีกเยอะ แต่ยังหาไม่เจอ เขาไม่ทำนํ้าเต็มแก้ว แก้วของขาจะรั่วตลอด พอเจอสิ่งใหม่ๆ เขาก็ทำการทดลอง นี่แหละมันคือความสนุก และคือความสุขในชีวิต

การจะทำสิ่งใดให้สำเร็จ ต้องรู้จักตัวเองก่อนว่าเหมาะกับอะไร ทำแล้วมีความสุขไหม เหมือนกับที่พระพุทธศาสนาบอก พรหมวิหาร 4 ถ้าคุณมีวิริยะ แล้ววิริยะคุณคืออะไร คือความสนุก ถ้าคุณเจอปัญหาอะไร คุณก็จะแก้ปัญหา แต่แก้ปัญหาด้วยความรู้นะ อย่าแก้ปัญหาด้วยความเชื่อ วันนี้คุณทำได้จงสนุกกับมัน พอคุณสนุกกับมันคุณจะทำได้ยาวไม่ว่าคุณจะเจอปัญหาอะไรก็ตามคุณจะฝ่ามันไปได้ เน้นที่ความรู้ อย่าไปเน้นที่เงินลงทุนหรืออะไร แต่สิ่งที่ทำจะต้องมีความรู้ และรู้ว่าทำแล้วมีอนาคตแน่ ๆ

นอกจากนั้น คือ การประมาณตน ถ้าวันนี้ขาดการประมาณตนเมื่อไร รู้ว่าตนเองมีอะไรเท่าไหร่ มีความสามารถเท่าไหร่ ต้องทำบนการพิจารณาให้เหมาะกับตนเอง ถ้าเราต้องดิ้นรน ต้องเหนื่อยแสดงว่าไม่ประมาณตนแล้ว แต่ถ้าวันนี้เรามีล้านหนึ่งเราลงทุนแสนหนึ่งได้ไหม ได้ แต่ถ้าวันนี้เรามีแสนหนึ่งเราลงทุนล้านหนึ่งไหวไหม จะต้องกู้หนี้ยืมสิน เครียดกระทบหลายคน คือในที่สุดแล้วคือการประมาณตน ต้องรู้จักตนเอง

คุณกิตติพงศ์ กีรติเตชะนันท์ หรือคุณนัท หรืออีกชื่อใน Facebook คือ Mushroom man อายุ 43 ปี เป็นคนกรุงเทพแต่กำเนิด ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาทำการเกษตร ก่อนหน้านั้นเป็นวิศวกร ทำงานบริษัททำงานโรงงาน เปิดโรงงาน เปิดบริษัทเป็นของตัวเอง จนมาถึงจุดหนึ่งที่เกิดคำถามกับชีวิตว่า เราเกิดมาทำไม เกิดมาแค่หาเงินเพื่อเก็บไปเกษียณตอนแก่หรือ มันเป็นคำถามที่เขาถามตัวเองมาตลอด จนกระทั่งประมาณปี พ.ศ. 2559 มันเหมือนกับเป็นการช็อคชีวิต ตอนนั้นเขาไม่อยากทำอะไรเลย นอนอยู่บ้านเฉย ๆ จนมาเจอลุงรีย์ที่อยู่ข้างซอย ก็เลยมาเลี้ยงไส้เดือนกับลุงรีย์มาเรียนกับลุงรีย์ เลี้ยงไปเลี้ยงมาใส้เดือนมันก็เจริญเติบโตได้ดี เขาเลยถามตัวเองว่าจะทำอะไรดี เลี้ยงไส้เดือนแข่งกับลุงรีย์คงไม่ใช่แนวทาง จึงคิดทำอย่างอื่น ลุงรีย์เลยแนะนำให้เพาะเห็ดดู และให้เรียกว่ามิลค์กี้ เพราะมันขาวเหมือนนํ้านม คุณนัทก็เลยค้นหาไว้ใครเชี่ยวชาญด้านนี้ แล้วไปเรียนกับเขา

พอเรียนเสร็จ ก็กลับมาพิจารณา พบว่าเขาไม่สามารถทำได้ เพราะมันต้องใช้พื้นที่เยอะ แต่ว่าที่บ้านเขามีพื้นที่น้อย เป็นกระเบื้อง มีพื้นที่แค่ลานจอดรถ จะทำอย่างไรได้ เขาเลยนึกย้อนกลับไปตอนเด็ก ๆ ที่เคยชอบเที่ยวป่า ก็เลยเกิดคำถามว่าป่าไม่มีใครมาดูแล มาให้ปุ๋ย ทำไมถึงเติบโตสมบูรณ์สวยงาม และได้คำตอบว่ามาจากระบบนิเวศน์ เขาก็เลยเข้าไปศึกษาเรื่องป่าอีกที เขาไปเดินป่า แล้วไปพบเจอจุลินทรีย์ตัวหนึ่งที่อยู่ในป่า ที่มันสร้างระบบนิเวศน์ของป่าให้คงอยู่ เขาเลยหยิบจุลินทรีย์ตัวนั้นออกมาทดสอบกับการเพาะเห็ดฟางของเขา โดยนำจุลินทรีย์ตัวนั้นนำมาผสมนํ้า แล้วนำมาใช้ในการหมักฟางเพื่อทำก้อนเห็ด เขาต้องการทำเห็ดของเขาให้เป็นอาหารที่ปลอดภัยที่สุด จึงไม่ใช้สารเคมีใด ๆ เลย ใช้จุลินทรีย์จากป่าเพื่อสร้างระบบนิเวศน์ให้อยู่ร่วมกัน

เห็ดมิลค์กี้ที่คุณนัทนำมาเพาะนั้น เป็นเห็ดสายพันธุ์ร้อนจากอินเดีย เพราะว่าเมืองไทยร้อนอยู่แล้ว อากาศใกล้เคียงกัน นอกจากนั้น เห็ดมิลค์กี้มีโปรตีนสูงถึง 15% ของนํ้าหนักแห้ง จึงสามารถทดแทนโปรตีนจากเนื้อสัตว์ได้ และเห็ดมิลค์กี้ก้านจะยาวและใหญ่ ความอร่อยของเขาอยู่ที่ texture ของเขาเอง เนื้อเหมือนเนื้อปลาหมึก กลิ่นน้อย ทำให้อร่อยมาก เพราะไม่มีกลิ่นแบบเห็ดทั่วไปรบกวน

วิธีการเลี้ยงเห็ดของของคุณนัท จะไม่มีการให้นํ้าเลยเพราะต้องการความอร่อยเป็นอันดับแรก ถ้าให้นํ้าเห็ดเมื่อไหร่ เห็ดจะดูดนํ้า ดูดความชื้น จะได้นํ้าหนักจริง แต่จะสูญเสียความอร่อยแล้วมันจะเน่าไว ซึ่งเห็ดทั่วไปที่ให้นํ้าส่วนใหญ่จะเก็บได้แค่ประมาณ 1-2 วัน ก็เน่าแล้ว เพราะว่ามันเกิดจุลินทรีย์จากนํ้า ทำให้เกิดการเน่าเสียได้ง่าย แต่ของคุณนัทไม่มีการให้นํ้าเห็ดเลย เห็ดจึงมีความชื้นตํ่า เห็นเห็ดดอกใหญ่แต่นํ้าหนักเบาเพราะคุณนัทไม่เน้นที่นํ้าหนักแต่เน้นที่ความชื้น เห็ดก็เลยมีนํ้าหนักเบา

การที่เห็ดนํ้าหนักเบา ทำให้ทำอาหารอร่อย อย่างเช่น ใส่เห็ดที่นํ้าหนักเบาความชื้นตํ่าโยนลงไปในนํ้าต้มยำ เห็ดมันจะดูดซับนํ้าต้มยำ มันเลยอร่อยด้วย แต่ถ้าเห็ดที่มีความชื้นสูง มันฉํ่าด้วยนํ้าอยู่แล้ว เมื่อโยนลงไปในนํ้าต้มยำมันไม่เกิดการแทนที่ จึงไม่อร่อยเท่า

นอกจากนำไปทำอาหารอร่อยแล้ว ปัญหาเชื้อราก็จะไม่เจอ ศัตรูของเห็ดทุกชนิดเลยมันคือ เชื้อรา ราดำ กับราเขียว แต่ผลปรากฏว่า พอเราไม่มีระบบนํ้า ก็หาราดำ กับราเขียวไม่เจอเท่านั้นเอง
ในวันนี้หลักในการเพาะเห็ดของคุณนัทมี 3 อย่าง คือ 1. อร่อย 2. ปลอดภัยและดี 3. มาจากธรรมชาติ คุณนัทมองว่าธรรมชาติของผมคือป่า ป่าไม่เคยมีใครให้ปุ๋ย ไม่เคยมีใครให้ยาฆ่าหญ้า ยาฆ่าแมลง สารเคมี แต่มันโตขึ้นมาได้ เขาก็จึงสร้างระบบนิเวศน์แบบป่า หลังจากนั้นก็สกัดจุลินทรีย์ที่ค้นพบมันมาเป็นผง แล้วก็นำมาหมักฟางเพื่อเป็นวัสดุในการเพาะของผม

เรื่องการตลาดนั้น คุณนัทรู้จักพ่อค้าคนกลางอยู่แล้ว แต่สิ่งที่เขาสนใจมากกว่า คือการรู้จักผลิตภัณฑ์ของตนเองให้ดี เขามองว่าตลาดของเขาอยู่ที่ร้านอาหารเขาต้องทำให้เชฟเลือกผลิตภัณฑ์ของเขาให้ได้ สิ่งที่เขาทำคือ นำเห็ดมาทำอาหารหลากหลายรูปแบบ กลับมาหัดทำอาหารกับลุงลีว่าจะเริ่มทำจากอะไร จะใส่ต้มอย่างไร จะผสมกับอะไร หลังจากที่เชี่ยวชาญการทำอาหารด้วยเห็ดมิลค์กี้ของเขาแล้ว เขาก็สามารถไปแนะนำเชฟต่าง ๆ ได้ โดยส่วนใหญ่ก็เป็นระดับมิชลินสตาร์ โดยบอกให้เขารู้ว่ามีวิธีการกินแบบนี้ สามารถทำแบบนี้ได้ ซึ่งเชฟทำอาหารเก่งกว่าเขาแน่นอนอยู่แล้ว และเมื่อเชฟทำอาหารด้วยเห็ดออกมาอร่อย ก็จะเกิดการสั่งออเดอร์ และผู้กินก็จะรู้จักผ่านการทำอาหารของเชฟด้วย ชื่อเสียงของเห็ดมิลค์กี้ก็จะกระจายไปเกิดการสั่งซื้อขึ้นเอง และสิ่งที่ได้นอกเหนือจากยอดขายคือ ความสัมพันธ์ มิตรภาพ และแปรรูปมาเป็นความสุขในที่สุด

ส่วนการตลาดออนไลน์นั้น เขายังไม่คิดถึงเลย เพราะกลุ่มลูกค้าของเค้าไม่ใช่กลุ่มใหญ่ และเท่าที่มีตอนนี้ ก็พอเพียงแล้ว

กิตติพงศ์ กีรติเตชะนันท์ 19/29 เพชรเกษม 46 แยก 11 แขวงบางด้วน เขตภาษีเจริญ จังหวัดกรุงเทพมหานคร 10160