จากการดำเนินกิจกรรมของครอบครัวในการดำเนินชีวิตตามแนวหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง โดยมุ่งยึดถือปัจจัยพื้นฐานการบริโภคจากอาหารหลัก 5 หมู่ มีสิ่งใดบ้างจำเป็น มีสิ่งใดบ้างทดแทนกันได้ มีสิ่งใดบ้างจำเป็นต้องซื้อ มีสิ่งใดบ้างสามารถผลิต และปลูกสร้างเองได้ จากแนวคิดในเรื่องความต้องการของความจำเป็น โดยการใช้วิธีปรับแนวคิด ปรับเปลี่ยนขบวนการคิด ในการให้ตัวเองและครอบครัวอยู่ได้ จึงใช้ขบวนการจัดการความรู้ (Knowledge Management : KM) คือการบรรลุเป้าหมายของงาน บรรลุเป้าหมายการพัฒนาคน และบรรลุเป้าหมายการพัฒนาองค์กรไปสู่การเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ของบุคคลในครอบครัวปรับให้เข้าสภาพปัจจุบัน บนพื้นฐานของความเป็นจริง จึงเป็นการเกษตรแบบพึ่งพา ใน 4 ด้าน คือ ปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ ประมง และเรื่องของจุลินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพ (Effective Microorganisms : EM) ช่วยในเรื่องสิ่งแวดล้อม โดยมุ่งเน้นการจัดการทั้ง 4 ด้านนี้ โดยใช้วัตถุดิบที่มีตามธรรมชาติที่มีในท้องถิ่นให้เกิดประโยชน์เกื้อกูลกันมากที่สุด ลดละเลิกการใช้สารเคมีให้มากที่สุด ทุกเรื่องที่ทำ ทำบนพื้นฐานที่อยากเห็นผู้เลี้ยงสุขภาพดีมีความสุขและผู้บริโภคปลอดภัย โดยการเลี้ยงสัตว์พื้นเมือง การดูแลเลี้ยงดูให้เป็นธรรมชาติช่วยเหลือเกื้อกูล อย่างน้อย 50% ใช้หลักวิทยาการประสานกับการเป็นอยู่จริงของสัตว์เลี้ยงให้สอดคล้องกับสังคมปัจจุบัน ปัจจุบันได้เป็นศูนย์เรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงและฟาร์มเพื่อการเรียนรู้ ชื่อ หนำควายฟาร์ม

ป้าจำเนียร มีการมุ่งเน้นการนำภูมิปัญญาแบบพื้นบ้านมาใช้ โดยการหาวัสดุอุปกรณ์ในท้องถิ่นมาทำเป็นอาหารสัตว์เพื่อลดต้นทุนเพื่อลดค่าใช่จ่ายในครัวเรือน เช่น การทำอาหารไก่เพื่อลดต้นทุน โดยการนำหยวกกล้วยมาสับ ผสมกับรำ และขี้เค้กปาล์ม เป็นส่วนประกอบหลัก ซึ่งอาหารสูตรนี้มีคุณค่าทางอาหารสูงทั้งคาร์โบไฮเดรตและโปรตีน เนื่องจากเลี้ยงวัวด้วยจึงมีสูตรอาหารวัวเพื่อลดต้นทุน ในช่วงหน้าแล้ง โดยใช้ขี้เค้กปาล์มและกากน้ำตาล เพิ่มความหอมหวานให้กับฟางแห้งทำให้วัวกินหญ้าแห้งได้มากขึ้น และอีกสูตรสำหรับหมู การทำอาหารหมูเพื่อลดต้นทุน ซึ่งมีข้าวต้มหรือเศษอาหารหยวกกล้วยสับ ปลาป่น ซึ่งวัตถุดิบหาได้ทั่วไปตามบ้านเรือน มีคุณค่าทางโปรตีนสูงทำให้หมูมีความเจริญเติบโตเร็ว สุขภาพสมบูรณ์และแข็งแรง และอีกทั้งป้าจำเนียรก็ยังนำมูลสัตว์ที่ตัวเองเลี้ยงมาใส่ให้กับผักสวนครัว ด้วยความสามารถและความรอบรู้ของป้าจำเนียรและครอบครัว ต่อสู้จนมาตั้งเป็นหนำควายฟาร์ม และเป็นที่รู้จักกันต่อๆมา และมีหน่วยงานต่างๆเข้ามาดูงานกันอย่างไม่ขาดสาย

จากการทำสวนยางพารา จนได้พลิกผันตัวมาเป็นเจ้าของหนำควายฟาร์มเลี้ยงสัตว์แบบผสมผสาน และได้เป็นวิทยากรในการบรรยายให้ความรู้ทางด้านการเกษตร และได้เปิดฟาร์มเป็นห้องเรียนสำหรับนักศึกษาของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดตรัง

รางวัลเชิดชูเกียรติที่เคยได้รับ
- ปี 2553 รางวัลชนะเลิศ โครงการเครือข่ายการเรียนรู้สัตว์ตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง สำนักงานปศุสัตว์เขต 9
- ปี 2550 ผู้นำสตรีอาสาพัฒนาดีเด่น ด้านเศรษฐกิจพอเพียง ระดับจังหวัด
- ปี 2549 รางวัลชนะเลิศ การแก้ไขปัญหาความยากจน โดยสำนักพัฒนาชุมชน ระดับจังหวัด
- ปี 2547 เป็นผู้นำอาสาพัฒนาชุมชนดีเด่น ระดับอำเภอ
- เกษตรกรเลี้ยงวัว สำนักงานปศุสัตว์เขต 8
- ปราชญ์ชาวบ้าน ด้านประมง