"นพดล สว่างญาติ : วิศวกรทำนา"

" สิ่งที่คุณนพดลตระหนักอยู่ในใจคือ เราไม่สามารถเดินไปไหนได้คนเดียว ถ้าเราไปคนเดียว เดินไปไหนคนไม่มองหน้า แต่ถ้าเราไปพร้อมกันทั้งชุมชน คนจะหันมามองเรา และความฝันของเขาคือ ที่นี่จะเป็นชุมชนต้นแบบที่จะให้เกษตรกรพ้นจากความจน นั่นคือฝันที่เขาจะทำให้เกิดขึ้นให้ได้ ถึงไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่มันคือความฝันที่เขาตั้งใจเดินไปให้ถึง "

ทำนาแบบวิศวกร ต้องเรียนรู้และทดลอง

โตขึ้นเรียนสูงๆ ไปเป็นเจ้าคนนายคน...มันไม่ใช่
จากเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่วิ่งเล่นกะโปโลอยู่ตามท้องไร่ท้องนาอยุธยา โดนฝังหัวไว้ว่า โตขึ้นให้เป็นเจ้าคนนายคน จะต้องไปเป็นวิศวกร ความคิดนี้ถูกฝังใส่หัวมาตั้งแต่เด็ก และมันทำให้เขาตั้งใจว่า ต้องไปถึงจุดนั้นให้ได้ และเขาก็ทำได้ในที่สุด

เขาจบปริญญาตรีที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง สาขาเครื่องมือวัดและควบคุมทางอุตสาหกรรม เมื่อจบมาก็เป็นวิศวกร ทำงานที่บริษัทเอกชนอยู่ในส่วนงานของการวิจัยและพัฒนา ก็คืองานพัฒนาผลิตภัณฑ์ งานสุดท้ายก่อนที่จะลาออกมาทำนา เป็นผู้จัดการแผนกวิจัยและพัฒนา

ปัจจุบันคุณนพดล สว่างญาติ ถือว่าตัวเองเป็นเกษตรกร ทำนาข้าวเป็นหลัก และเป็นแกนสำคัญในการรวมกลุ่มเกษตรกร หาแนวทางที่จะทำให้สมาชิกในกลุ่มปรับเปลี่ยนวิธีการทำนาให้ได้ผลที่ดี คุ้มค่า และปลอดภัยต่อผู้บริโภค

สาเหตุที่คุณนพดลตัดสินใจเปลี่ยนจากวิศวกรมาทำนานั้น ไม่ใช่ไม่รักในอาชีพ จริงๆ แล้วเขาก็รักในความเป็นวิศวกรของเขา แต่ในช่วงเวลานั้น คุณนพดลมีครอบครัว มีลูก แต่ด้วยการทำงานที่ต้องทำที่กรุงเทพฯ แต่เขาพักอยู่ที่อยุธยา จึงต้องออกจากบ้านแต่เช้าเมื่อลูกยังไม่ตื่น กลับเข้ามาตอนค่ำเมื่อลูกหลับไปแล้ว เขาจึงรู้สึกว่าไม่ใช่ชีวิตที่เขาต้องการอีกแล้ว เขาอยากมีเวลากับครอบครัว กับภรรยา ลูก และพ่อแม่มากกว่านี้

เมื่อคิดได้ดังนั้น คุณนพดลจึงเริ่มทดลองจากการคิดนวัตกรรมต่างๆ ให้พ่อซึ่งเป็นชาวนาอยู่แล้วไปทำ โดยเขาเองก็ยังทำงานวิศวกรอยู่ แต่หลังจากทดลองทำไป ๒ เดือน ก็เริ่มเห็นทิศทางว่าเป็นไปได้ เขาจึงตัดสินใจลาออก โดยบอกพ่อกับแม่ไว้ก่อนล่วงหน้าถึง ๓ เดือน แต่เมื่อถึงเวลาที่เขาลาออกจากงานประจำจริงๆ คนเป็นพ่อแม่ก็อดไม่เสียใจไม่ได้ แต่ก็เคารพการตัดสินใจของลูกชาย

เมื่อแรกลาออก เขาบอกแม่ว่าลาออกแล้วขอนั่งอยู่บ้านก่อนนะซักเดือนหนึ่ง ผ่อนคลายสักนิดหนึ่ง แต่เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ ปรากฏว่าไม่ได้พักเลย พอลาออกเดือนแรกก็มีงานเข้ามาเต็มไปหมด กลายเป็นว่าวุ่นวายกว่าที่คิดเยอะ แต่สำหรับเขามันคือความสนุก เพราะงานใหม่ที่ทำ เขาไม่ได้ทำให้คนอื่นเลย ทั้งหมดนี้คือการทำเพื่อตัวเอง เพื่อครอบครัว และตอนนี้ก็กำลังทำเพื่อชุมชนด้วย

เมื่อคุณนพดลมีความรู้ทางด้านวิชาการแล้ว ยังขาดความรู้ทางด้านการปฏิบัติ จึงได้ออกเดินทางเพื่อเข้าอบรมยังหน่วยงานต่างๆ ที่เปิดอบรมหลักสูตรพัฒนาเกษตรกรในหลายๆที่ เพื่อเพิ่มองค์ความรู้ให้กับตัวเอง

หลังจากที่คุณนพดลได้ศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม และได้ไปเรียนรู้จากการอบรมในหน่วยงานต่างๆ คุณนพดลจึงมีความรู้และประสบการณ์ที่พร้อมจะมาเป็นเกษตรกรอย่างเต็มรูปแบบ จึงได้นำองค์ความรู้เหล่านั้นมาทำการทดลองในแปลงนาของตนเอง โดยมีการเก็บข้อมูลเชิงสถิติเสมอ เสมือนเป็นการนำความรู้ด้านวิชาการ มาลงมือปฏิบัติให้เห็นผลอย่างชัดเจน คุณนพดลยังบอกอีกว่า “การจะทำนาให้ประสบความสำเร็จนั้นไม่เพียงแต่พึ่งพาความรู้และประสบการณ์เท่านั้น แต่ยังต้องมีกระบวนการ การวางแผนและการจัดการพื้นที่นาของเราอีกด้วย ที่จะทำให้การทำนาของเรา ได้ผลผลิตตามที่เรานั้นตั้งเป้าหมายเอาไว้ ”

ถึงแม้การกลับมาเป็นเกษตรกรของคุณนพดลจะไม่ใช่การกลับมาปลูกข้าว ไถนา เกี่ยวข้าวเอง แต่คุณนพดลใช้ความรู้ของตนเข้ามาช่วยพัฒนาวางแผนการผลิต จากการศึกษา ทดลอง และลงมือทำจริง ทำให้ได้ข้าวมากกว่า 60 ถังต่อไร่ เข้ามาจัดพื้นที่การทำนา เลี้ยงไก่ การจัดการน้ำ จนกระทั่งปัจจุบัน คุณนพดลได้มีการรวมกลุ่มเกษตรกรผู้ทำนาบ้านช้างใหญ่ จนเกิดเป็นสหกรณ์ของชุมชน และยังพัฒนาพื้นที่ของตนเป็นศูนย์การเรียนรู้ทำนาแบบครบวงจรที่มีชื่อว่า ศูนย์ปราชญ์เกษตรบ้านช้างใหญ่อีกด้วย

เกียรติประวัติ : มาตรฐาน GAP
GAP(จี เอ พี) คือการปฎิบัติในการผลิตพืชเพื่อให้ผลผลิตได้มาตรฐานปลอดภัย ปลอดศัตรูพืช และมีคุณภาพดี หรือก็คือค่ามาตรฐานผลผลิต ซึ่งเป็นค่ามาตรฐานที่ออกโดยกรมวิชาการเกษตรและกรมการข้าว ซึ่ง GAP ย่อมาจาก Good Agriculture Practice แปลว่า การปฏิบัติการเกษตรที่ดี

นพดล สว่างญาติ
ศูนย์ปราชญ์เกษตรช้างใหญ่
ต.ช้างใหญ่
อ.บางไทร
จ.พระนครศรีอยุธยา
13290